In het ziekenhuis worden opgenomen voor een psychische aandoening kan een uitdagende ervaring zijn voor zowel de persoon in het ziekenhuis als de geliefde die hen probeert te helpen vanwege de beperkingen die zijn ingesteld om de persoon die wordt behandeld te beschermen. Dit kunnen gesloten deuren zijn, regels voor kleding en geschenken, beperkende bezoekuren en limieten voor waar patiënten terecht kunnen. Telefoons bevinden zich alleen in gemeenschappelijke ruimtes en het gebruik ervan is soms beperkt. Deze regels zijn er om de veiligheid van de patiënt en anderen te helpen waarborgen.
Vanwege privacywetten en behandelingsschema's kunnen families het moeilijk vinden om hun geliefde telefonisch te bereiken of op bezoek te gaan terwijl ze in het ziekenhuis liggen. Veel ziekenhuizen vereisen dat de patiënt een privacyverklaring ondertekent, zodat familieleden of vrienden contact met hen kunnen opnemen terwijl ze in het ziekenhuis liggen. Zonder een ondertekende vrijwaring kan het ziekenhuis/de instelling niet bevestigen of uw geliefde zelfs is opgenomen, laat staan specifieke details geven over de status van hun behandeling.
U kunt vragen om verbonden te worden met de unit en afhankelijk van het ziekenhuis kan uw oproep worden doorgeschakeld naar de patiëntentelefoon of de verpleegbalie. Wees beleefd maar assertief en vraag om een bericht naar uw geliefde te brengen.
Tijdens het verblijf in het ziekenhuis is het belangrijk dat uw naaste in contact komt met mensen uit zijn gemeenschap die steun en geruststelling kunnen bieden. Moedig uw geliefde aan om telefoontjes of bezoeken van vrienden, buren, advocaten, specifieke familieleden of hun spirituele leider toe te staan.
Bezoekuren zijn vaak beperkt om tijd vrij te maken voor therapiesessies en andere behandelingen. Informeer bij het ziekenhuis naar deze tijden en eventuele leeftijdsbeperkingen. Als u de ouder of voogd bent van iemand jonger dan 18 jaar, heeft u over het algemeen toegang tot medische dossiers en kunt u meebeslissen over behandelingen.
Wat HIPAA betekent voor psychische aandoeningen
Het verdient altijd de voorkeur dat uw volwassen familielid informatie met u deelt. Er zijn echter uitzonderingen onder de federale wetgeving (HIPAA - Health Insurance Portability and Accountability Act) die providers toestaan om informatie aan u vrij te geven zonder toestemming. Misschien wilt u beginnen met het raadplegen van NAMI's blog,Begrijpen wat HIPAA betekent voor psychische aandoeningendat basisinformatie biedt over HIPAA en rechten van zorgverleners op de medische informatie van hun geliefde. We hopen dat de volgende antwoorden op veelgestelde vragen kunnen helpen bij het ophelderen van een aantal kwesties met betrekking tot het vrijgeven van informatie.
Heeft HIPAA toestemming nodig voor het vrijgeven van informatie aan familieleden, vrienden of andere betrokkenen bij de zorg?
In het algemeen wel. Als een persoon de capaciteit heeft om beslissingen over de gezondheidszorg te nemen, moet hij of zij instemmen met of in ieder geval geen bezwaar maken tegen de openbaarmaking van informatie aan familie, vrienden of anderen die betrokken zijn bij hun zorg.
Vereist "toestemming" voor de openbaarmaking van informatie dat de toestemming schriftelijk is en is ondertekend door de persoon op wie de informatie betrekking heeft?
Schriftelijke toestemming is niet vereist. HIPAA vereist alleen dat het individu wordt geïnformeerd over het verzoek om informatie en stemt in met of maakt geen bezwaar tegen de openbaarmaking van de informatie. Helaas wordt dit niet goed begrepen door veel behandelaars die ervan uitgaan dat voor elke verstrekking van informatie aan familie, vrienden of andere betrokkenen in de zorg schriftelijke toestemming nodig is.
Wat als de persoon op wie de informatie betrekking heeft, niet aanwezig is om in te stemmen of bezwaar te maken?
Als een persoon niet aanwezig is om in te stemmen met of bezwaar te maken tegen de openbaarmaking van informatie, mag een zorgverlener informatie delen met familie, vrienden of anderen die betrokken zijn bij de zorg van de persoon als de zorgverlener op basis van professioneel oordeel vaststelt dat dit in het belang van de persoon. Dit wordt echter vaak niet goed begrepen door aanbieders van gezondheidszorg en geestelijke gezondheidszorg, die ervan uitgaan dat ze zonder schriftelijke toestemming geen informatie mogen vrijgeven.
Wat als de persoon op wie de informatie betrekking heeft, niet in staat is om beslissingen te nemen over de openbaarmaking van informatie?
Als een behandelaar op basis van zijn professionele oordeel van mening is dat een persoon niet in staat is om beslissingen te nemen over de openbaarmaking van informatie en verder van mening is dat openbaarmaking aan familie, vrienden of anderen die bij de zorg betrokken zijn, in het beste belang van de persoon is , mogen zij de informatie vrijgeven. Er is geen formele vaststelling van onbekwaamheid of bekwaamheid door een rechtbank vereist.
Mogen ziekenhuizen en andere zorgverleners familieleden informeren over de locatie van een persoon in de faciliteit en hun algemene toestand?
Ja, HIPAA staat providers toe om mappen bij te houden met algemene informatie over patiënten – naam, locatie in de faciliteit en algemene gezondheidstoestand die geen specifieke medische informatie vrijgeven.
Mag een gezondheids- of geestelijke gezondheidszorgverlener informatie accepteren van familieleden of verzorgers over iemands geestelijke gezondheidstoestand of eerdere behandeling, zelfs als het hen niet is toegestaan om informatie over de huidige status of behandeling van de persoon bekend te maken?
Ja. HIPAA stelt behandelaars in staat informatie te accepteren van familieleden en anderen met kennis van de geestelijke gezondheid of gezondheidstoestand van de persoon. Er is geen toestemming vereist van de persoon op wie de informatie betrekking heeft.
Zijn er manieren voor personen met psychische aandoeningen om van tevoren hun voorkeuren door te geven over met wie ze toestemming geven om informatie te delen?
Ja, individuen kunnen hun voorkeuren met betrekking tot toekomstige geestelijke gezondheidszorg, inclusief het delen van informatie, op verschillende manieren kenbaar maken.
Eén manier is via een Psychiatric Advance Directive (PAD). Een PAD is een document waarop een persoon die bekwaam is (capaciteit heeft) instructies kan geven over zijn voorkeuren met betrekking tot toekomstige geestelijke gezondheidszorg, inclusief wie informatie over zijn zorg mag ontvangen. Vijfentwintig staten hebben momenteel een wet die PAD's specifiek toestaat. Deze wetten hebben ook vaste formulieren voor het schrijven van PAD's die kunnen worden gedownload. U kunt meer informatie vinden over welke staten PAD's toestaan en hoe u deze documenten kunt schrijvenwww.nrc-pad.org.
Zelfs in staten die geen wetten hebben die PAD's specifiek autoriseren, hebben de meeste staten wetten die levenstestamenten autoriseren. Deze wetten staan individuen meestal ook toe om instructies te geven met betrekking tot geestelijke gezondheidszorg, inclusief degenen die zij machtigen om informatie over hun zorg te ontvangen. U kunt erachter komen wat de vereisten zijn in uw staat opwww.nrc-pad.org.
Ten slotte moeten personen die ervoor kiezen om hun voorkeuren vooraf op te schrijven, deze documenten bij zich dragen en kopieën verstrekken aan anderen die ze vertrouwen, inclusief de persoon die ze gemachtigd hebben om informatie over hun zorg en hun geestelijke gezondheid en/of gezondheidszorg te ontvangen. aanbieders.
Kan een persoon die een PAD heeft geschreven deze wijzigen of afwijzen (intrekken) tijdens een geestelijke gezondheidscrisis of wanneer hij in het ziekenhuis wordt opgenomen?
Het hangt er van af. De meeste staten staan niet toe dat een persoon zijn PAD intrekt tijdens perioden waarin hij niet bekwaam is. Maar als er geen bevinding is dat de persoon bekwaamheid/bekwaamheid mist, kan het hem worden toegestaan om het in te trekken. Meer informatie over de vereisten in uw land vindt u opwww.nrc-pad.org.
Wat als mijn zoon of dochter tijdens zijn studie een geestelijke gezondheidscrisis doormaakt? Kan het college met mij communiceren over hun toestand en behandeling?
Gezondheids- of geestelijke gezondheidsbehandelingen die door een hogeschool of universiteit worden verstrekt, vallen onder de HIPAA, maar ook onder een andere federale wet, de Family Educational and Privacy Rights Act (FERPA). Deze wet beschermt de privacy van de onderwijsgegevens van een student. Over het algemeen verbiedt FERPA hogescholen om informatie uit studentendossiers met ouders te delen. Er zijn echter uitzonderingen, waaronder:
- Wanneer de student schriftelijk toestemming geeft voor het delen van informatie;
- Wanneer de ouders documenteren dat zij de student claimen als een belastingplichtige; of
- In noodsituaties op het gebied van gezondheid of veiligheid.
Net als bij HIPAA moeten studenten worden aangemoedigd om van tevoren schriftelijk te documenteren met wie zij het college machtigen om te communiceren in noodsituaties op gezondheidsgebied. Voor meer informatie over FERPA, zie de gids ontwikkeld door NAMI en de JED Foundation getiteldHet gesprek beginnen: College en uw geestelijke gezondheid.
Moet ik naast HIPAA ook op de hoogte zijn van de gezondheidsprivacywetten van mijn eigen staat?
HIPAA stelt minimumnormen vast voor de bescherming van de privacy van gezondheidsinformatie. Staatswetten die de privacy beter beschermen, vervangen daarom de vereisten in HIPAA. In de meeste staten is HIPAA echter de heersende norm voor gezondheidsprivacy.
Een ondertekende machtiging krijgen voor het vrijgeven van medische informatie
Vraag voor de beste resultaten uw geliefde om een machtiging te ondertekenen voor het vrijgeven van deze medische informatie aan u tijdens de noodevaluatie of het opnameproces. Als ze weigeren, vraag dan aan het personeel om hen tijdens de behandeling te blijven vragen in de hoop dat ze van gedachten veranderen naarmate hun toestand verbetert.
Als een vrijwaring is ondertekend, moeten familieleden verzoeken om een vergadering van het behandelteam bij te wonen, waarbij gewoonlijk een maatschappelijk werker, verpleegkundige en psychiater betrokken zijn. Vraag het team om het volgende:
- Diagnose en wat de diagnose betekent
- Verloop van de ziekte en de prognose ervan
- Behandelplan
- Symptomen die de meeste zorgen baren, wat ze aangeven en hoe ze worden gecontroleerd
- Medicijnen die zijn voorgeschreven, waarom voor deze medicijnen is gekozen, de dosering, de verwachte respons en mogelijke bijwerkingen
- Als de diagnose, medicijnen en het behandelplan zijn besproken met uw geliefde, en de redenering achter die beslissingen en zo niet, leg dan de redenering uit
- Pamfletten en boekaanbevelingen die uitleg geven over de ziekte(s) die worden behandeld
- Hoe vaak u met het behandelteam kunt vergaderen om de voortgang te bespreken
- Bij wie u terecht kunt voor informatie tussen de bijeenkomsten door
- Het nazorgplan als uw gezinslid uit de instelling is ontslagen en wat u moet doen als uw dierbare tegen medisch advies in vertrekt
Tijdens de bijeenkomst van het behandelteam kunt u beschrijven welke factoren volgens u hebben bijgedragen aan de crisis van uw geliefde, eventuele specifieke stressoren en al het andere waarvan u denkt dat het nuttig kan zijn voor een effectieve behandeling, inclusief problemen met therapietrouw in het verleden. Het is ook nuttig voor u om de meest geschikte woonsituatie na ontslag voor te stellen. Wees eerlijk en verontschuldig je niet als samenwonen geen optie is.
Aanvullende bronnen
Zie de gids van het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services voor meer informatie over uitzonderingen op HIPAAHIPAA-privacyregel en delen van informatie met betrekking tot geestelijke gezondheid. U kunt hier en op de volgende sites meer informatie vinden over de privacy van gezondheidsinformatie met betrekking tot geestelijke en gedragsmatige gezondheid:Mental Health America: "HIPAA - Wat zijn de rechten van zorgverleners?"EnBehandeling Advocacy Center "HIPAA in een oogopslag". Tot slot is er meer informatie specifiek voor zorgverleners te vinden op deHIPAA voor zorgverlenerswebsite. Ze bieden duidelijke, ongecompliceerde en nauwkeurige informatie over HIPAA, met een specifieke focus op wanneer het gepast is om met zorgverleners te communiceren zonder de privacyrechten te schenden van de personen die het onderwerp van de informatie zijn.
